“Ik steun Oekraïne ” zeg je. Maar dat doe je niet echt. Jij stuurt jezelf of je kinderen niet naar de frontlinie. Het is een veel voorkomend fenomeen.
Net zoals toen je:
Klapte voor de zorg.
Een dansje deed op jerusalema.
Een foto van jezelf met mondkapje postte.
Trots met je pleister online ging na die eerste prik.
Je op je werk zei hoe erg die Trump wel niet is, dat je niet kan geloven dat mensen daarop kunnen stemmen en je collega’s instemmend knikten.
“Vrouwenrechten” ondersteunde, maar dat even vergat als het ging om het midden-oosten of transgenders in de vrouwensport.
“Refugees are welcome” zei, maar je ze eigenlijk niet bij jou om de hoek wilde.
Het klimaat wilde “redden”, maar niet als het ten koste ging van jouw vrije uitzicht, reisplannen of bestellingen bij Temu.
Het zijn enkel lege uitingen van morele goedheid. Virtue signaling. Je denkt niet zelf na, de tv zegt jou wat je moet vinden.
Hét probleem van gemiddeld Nederland.
